Co mają pączki do buntu kobiet i magicznego młynka?

28 lutego obchodziliśmy w tym roku tłusty czwartek. Nie będę pytać, ile pączków zjedliście :) Ciekawi mnie jednak, czy wiecie, co tego dnia świętowali Niemcy i Finowie? Już odpowiadam!

Kobiety na czele!

W Niemczech nasz tłusty czwartek to Weiberfastnacht, czyli początek świętowania karnawału na ulicach (o karnawale nagrałam jakiś czas temu filmik, który możecie zobaczyć tu: https://www.youtube.com/watch?v=yXCEGO8K90o&t=1s – wiem, jakość ma wiele do życzenia, ale od czegoś trzeba zacząć! ;) ). Tego dnia kobiety ubrane w kolorowe stroje wdzierają się do ratusza i obcinają krawaty urzędnikom. Dlaczego akurat krawaty? Mają one symbolizować męską władzę. Kobiety otrzymują symboliczny klucz do bram miasta i tym samym rozpoczynają uliczny karnawał! Skąd ta tradycja? W 1824 roku praczki z Beuel obok Bonn postanowiły przerwać zabawę karnawałową zarezerwowaną ówcześnie jedynie dla mężczyzn. Panie postanowiły się zbuntować i zorganizowały tak zwany Damenkomitee, czyli Komitet Kobiet. Gdy panowie odebrali swoje pranie i popłynęli statkiem do Kolonii, praczki rozpoczęły huczne świętowanie! Zerwanie z tradycją było swego rodzaju rewolucją, którą symbolicznie świętuje się do dziś właśnie podczas Weiberfastnacht.

Mityczny młynek i duma z języka

W tym roku tłusty czwartek zszedł się ze świętem kultury fińskiej i Dniem Kalewali. Czym jest Kalewala (Kalevala)? Powiedziałabym, że ma dla Fina taką wartość jak Pan Tadeusz dla Polaka. Kalewala to fiński epos narodowy napisany w 1835 roku przez Eliasa Lönnrota. W przedmowie do pierwszego wydania "Kalewali" umieszczono właśnie datę 28 lutego 1835. Stąd termin święta.

Kalewala składa się z pieśni ludowych (tak zwanych run), które opisują okres od stworzenia świata do średniowiecza. W tym poemacie epickim nie brakuje bohaterów i ich odważnej walki o Sampo, czyli mityczny młynek szczęścia. Kalewala miała ogromny wpływ na rozwój języka fińskiego, a co za tym idzie, została symbolem języka, narodowości i kultury Finlandii.